24 Δεκ 2016

περί του εκπαιδευτικού συστήματος...

Όταν μια κοινωνία βρίσκεται σε παρακμή, δεν εξαιρείται το εκπαιδευτικό σύστημά της. Αν και όλοι θα ήθελαν και θα περίμεναν το σχολείο να αποτελεί έναν φάρο, έναν οδηγό για να ξεπεράσουμε τα σημερινά κοινωνικά αδιέξοδα είναι σαφές ότι όχι μόνο η επιθυμία αυτή δεν μπορεί  να συμβεί αλλά αντίθετα οι αδυναμίες του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος ταυτίζονται με τις παθογένειες της σημερινής ελληνικής κοινωνίας. Ό,τι βλέπουμε και ζούμε στα σχολειά, το συναντάμε αργότερα παντού. Ωστόσο, αν και η επιρροή που έχει το εκπαιδευτικό σύστημα έχει μειωθεί στις μέρες μας,  το καλύτερο εργαλείο για να ξαναβρούμε τον βηματισμό μας παραμένει το σχολείο, η πρωτοβάθμια και η δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Σ’ αυτά τα 13 χρόνια, μαζί με το νηπιαγωγείο, κρίνονται όλα. Μετά είναι πολύ αργά. Όταν μεταρρυθμίζεται ένα εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να αλλάζει συνολικά. Καμιά αποσπασματική αλλαγή δεν προσφέρει, και μάλιστα τις περισσότερες φορές δημιουργεί περισσότερα προβλήματα, αν δεν συμφωνεί με την ισχύουσα φιλοσοφία, τις ικανότητες των εκπαιδευτικών, τα αναλυτικά προγράμματα και ό,τι άλλο εφαρμόζεται σε ένα σχολείο. Οι παράγοντες που καθορίζουν το αποτέλεσμα μιας εκπαιδευτικής προσπάθειας είναι οι εκπαιδευτικοί, οι κοινωνικές συνθήκες, τα αναλυτικά προγράμματα, το κράτος και πώς οι αποφάσεις του επηρεάζουν όλα τα προηγούμενα και φυσικά η αξιολόγηση όλων των παραπάνω.

13 Νοε 2016

«Αποκοιμηθείς δούλος και Ανατολίτης, εξύπνησεν ελεύθερος και Ευρωπαίος», του Εμμανουήλ Ροΐδη

Ο σήμερον Έλλην εκληρονόμησε παρά μεν των προγόνων αυτού μέγα όνομα, παρά δεν των πατέρων γωνίαν γης ελευθέραν. Αποκοιμηθείς δούλος και Ανατολίτης, εξύπνησεν ελεύθερος και Ευρωπαίος. Επόμενον άρα ήτο να καταληφθή υπό της κατεχούσης πάντας τους νεαυξήτους μέθης. Η κυριωτέρα αυτού ενασχόλησις συνίσταται σήμερον ακόμη εις το να θαυμάζη τας χείρας αυτού μη φερούσας πλέον αλύσεις, την κεφαλήν του φέρουσαν πίλον υψηλόν, την εκ του Περικλέους καταγωγήν του, και τα επισκεπτήρια αυτού, αν τύχη ανήκων εις την λεγομένην υψηλήν περιωπήν. 

 «Δραματικός Αγών» (1877). Άπαντα, Β΄. Ερμής, 1978. 241-242.



Ο σημερινός Έλλην εξαγόμενος της πολιτικής ομοιάζει οψάριον εκτός του ύδατος. Η διάνοια αυτού είναι αγρός τον οποίον αφήνει ως επί το πολύ χέρσον, διότι κάλλιστα γνωρίζει ότι το προϊόν της συγκομιδής δεν θα εκάλυπτε τα έξοδα της καλλιεργείας. Συνηθίσας παδιόθεν να βλέπη χρησιμεύον ως μόνον μέτρον εκτιμήσεως της ανθρωπίνης αξίας το ποσόν της πολιτικής επιρροής, άγεται να θεωρήση ματαιόσπουδον και αναξίαν φιλοτίμου ανδρός πάσαν άλλην ενασχόλησιν και μελέτην. Η πολιτική παρ’ ημίν δύναται να ομοιωθή προς τα εκμυζώντα πάσαν ικμάδα του εδάφους αδηφάγα εκείνα φυτά, παρά τα οποία ουδέν άλλο δύναται να βλαστήση. Ταύτα αρκούσι, πιστεύομεν, να εξηγήσωσι πώς, πλην ικανού αριθμού ευπροσώπων ρητόρων, ουδέν άλλο άξιον συγκρίσεως προς τα των άλλων εθνών έχει σήμερον η Ελλάς να επιδείξη. 

 «Η πολιτική εν Ελλάδι ρητορεία». 1896. Άπαντα, Ε΄. Ερμής, 1978. 185.


Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται, διότι εκεί υπάρχουσιν άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν· αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία, μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα, να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου. 
     Αν υπήρχε λεξικόν της νεοελληνικής γλώσσης, νομίζομεν ότι ο ορισμός της λέξεως «κόμμα» ήθελεν είναι ο ακόλουθος: «Ομάς ανθρώπων ειδότων ν’ αναγινώσκωσι και ν’ ανορθογραφώσιν, εχόντων χείρας και πόδας υγιείς αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες, ενούμενοι υπό ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν’ αναβιβάσωσιν αυτόν διά παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παράσχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι». 


«Πολιτικόν δελτίον», Ασμοδαίος, 8.6.1875. Άπαντα, Β΄. Ερμής, 1978. 138.

4 Νοε 2016

Η Νανα Μούσχουρη στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού στα 1984

Η Νανα Μούσχουρη στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού τραγουδά παρουσία του Κωνσταντίνου Καραμανλή και της Μελίνας Μερκούρη στα 1984.

16 Οκτ 2016

Το πνεύμα της 28ης Οκτωβρίου, του Στρατή Μυριβήλη

Είναι μέσα στη ζωή των ατόμων, όπως και μέσα στη ζωή των λαών, μερικές ημερομηνίες που στέκονται σαν ορόσημα και υψώνονται σαν βίγλες. Εκεί λοιπόν που περπατάμε στην καθημερινή μας χαμοζωή, σκυφτοί κάτω από το βάρος της βιοπάλης, σκυθρωποί από τα πάθη και τα ιδιωτικά συμφέροντα, βλοσυροί από τον ανελέητον αγώνα για την ύπαρξι, ακούμε τις ιερές καμπάνες να σημαίνουν τον όρθρο της ψηχής και ξαφνιαζόμαστε.
Σταματάμε μεσοστρατίς και βλέπομε μπροστά μας την ψηλή κορφή. Η καρδιά γεμίζει αναγάλλια, τα μάτια βουρκώνουν. Ω, την ξέρουμε τούτη την υψηλότατη σκοπιά, στην κορφή της ανεμίζει χαιρετιστικά η σημαία, που υψώσαμε με τα ματωμένα μας χέρια. Με τούτα τα δικά μας χέρια, με των πατεράδων μας, με των προγόνων μας τα χέρια.
Αυτό μάς κάνει να σηκώσουμε το μέτωπο, αυτό μάς κάνει να ξεφορτωθούμε μια στιγμή το φορτίο των μεριμνών, που χαμηλώνουν τα μάτια και το πρόσωπο προς τη γη.

25 Σεπ 2016

Αυτά τα λίγα...

Είμαι μέλος της Εκκλησίας σημαίνει συμμετοχή στα μυστήρια, πίστη, ηθικά και πνευματικά αποθέματα, τρόπος βίου, ατομική και συλλογική ταυτότητα, απαντήσεις σε βασικές υπαρξιακές απορίες, σκοπός και νόημα στη ζωή, γνωριμία ή και μύηση σε μια τεράστια πνευματική, καλλιτεχνική και εθνική κληρονομιά που κρατάει 2.000 χρόνια και περιμένει συνεχιστές.  Η Εκκλησία είναι και κοινωνικό γεγονός. Το μεγαλύτερο κοινωνικό γεγονός.
Είναι λάθος να χαρακτηρίζεται η ίδια η θρησκεία και η Εκκλησία από την αμφισβητούμενη στάση Ιεραρχών, ιερέων και μάλιστα κριτές της Εκκλησίας να γίνονται αυτοί που δεν γνωρίζουν, δεν διάβασαν, δεν γνωρίζουν την χριστιανική παράδοση, έτυχε να σταθούν μακριά από την Εκκλησία. 
Και οι Ιεράρχες κρίνονται πρώτα από τον Θεό, από το ποίμνιό τους αλλά και από την ιστορία. Στην Εκκλησία συμμετέχουμε όλοι όσοι βαφτιστήκαμε και δηλώνουμε θρήσκευμα Χριστιανός Ορθόδοξος. Αρχηγός της Εκκλησίας είναι ο Ιησούς Χριστός.
Σκοπός είναι η σωτηρία της ψυχής αλλά και ταπεινότερα να αναγνωρίζουμε τα ηθικά σφάλματά μας και να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι. 
Σκοπός της ζωής δεν μπορεί να είναι μόνο η υλική ευημερία. Αν τώρα εμείς ζούμε την παρακμή που όλοι αναγνωρίζουμε, ας μην κατηγορούμε την Εκκλησία γιατί δεν μας διέφθειρε η Εκκλησία ούτε ο φυσικά ο Χριστός… Ας μην κάνουμε επίσης την παρακμή μας και άποψη… Εμείς μπορούμε ίσως να διαφθείρουμε την Εκκλησία… 
Το μάθημα των θρησκευτικών στα σχολεία πρέπει να είναι υποχρεωτικό, είναι ανάγκη να είναι υποχρεωτικό και μάλιστα για όλους. Δεν είναι καθόλου κατηχητικό. Είναι γνώση και πρέπει να γίνει και καλύτερο. Το πρώτο που διδάσκεται είναι η ελευθερία… Ο Χριστός δεν υποχρεώνει κανένα να ακολουθήσει…
Τα παρακάτω ερωτήματα είναι προφανώς ρητορικά… και δεν είναι θεολογικά.
Πώς ένας μαθητής και αυριανός Έλληνας πολίτης θα αποκτήσει τη δική του εθνική ταυτότητα αν στερηθεί τη γνώση του χριστιανικού παρελθόντος της πατρίδας;
Η Δημοκρατία μας σήμερα δεν έχει ανάγκη την χριστιανική πηγή; Την Αγάπη προς τον πλησίον;
Πώς ένας μαθητής και αυριανός Έλληνας πολίτης θα καταλάβει την Ευρώπη όταν θα στερηθεί στην ακαδημαϊκή του εκπαίδευση τη χριστιανική παράδοση; Ευρώπη είναι, ή ήταν, εκεί που το όνομα του Αριστοτέλη και του Πλάτωνα, του Οράτιου και του Κικέρωνα, του Παύλου και του Μωυσή έχουν βάρος και σημασία… και αυτό το γράφουν Γάλλοι…
Πώς κάποιος μπορεί να θεωρείται κοσμοπολίτης αν δεν γνωρίζει τη χριστιανική παράδοση..;
Πώς θα σταθεί με πραγματικά ηθικά πλεονεκτήματα απέναντι στην αδικία, στον φανατισμό, στον πόλεμο όταν από την κοσμοθεωρία του θα λείπει η χριστιανική αγάπη…;
Πώς αύριο θα σταθεί αρωγός στην αντιμετώπιση της φτώχειας των άλλων όταν ο τρόπος του βίου του θα καθοδηγείται μόνο από τη λογική του συμφέροντος…;

Στην Καινή Διαθήκη αλλά και στην υμνολογία δεν υπάρχει κανένας ορισμός του Θεού· υπάρχουν πολλά επίθετα αλλά κανένας ορισμός. Υπάρχει μόνο μια πρόταση. «Ο Θεός αγάπη εστί…». Στην ενορία των Αγίων Πάντων  στη Θεσσαλονίκη λειτουργεί καθημερινά εδώ και πολλά χρόνια ένα μεγάλο συσσίτιο που δεν αναγνωρίζει εθνότητες, θρήσκευμα, φυλές… Με όλη τη χριστιανική αγάπη που διαθέτω νομίζω ότι ο κύριος Φίλης δεν πρόλαβε να χορτάσει ποτέ κανένα… ούτε πνευματικά…

Ο μὴ ἀγαπῶν οὐκ ἔγνω τὸν Θεόν, ὅτι ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστίν. 

17 Σεπ 2016

Η Σφαγή των Σάμπρα και Σατίλα

Τον Ιούνιο του 1982, στο Λίβανο υπήρχε εμφύλιος πόλεμος και το Ισραήλ εισέβαλε στην αραβική χώρα, με σκοπό να καταστείλει την Οργάνωση για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Τον Αύγουστο, τα ισραηλινά στρατεύματα μπήκαν στη Βυρηττό. Οι μάχες ήταν άγριες, αλλά αυτό που συνέβη μετά τη διεθνή συμφωνία του Αυγούστου ξεπερνά τα όρια των πολεμικών εχθροπραξιών ανάμεσα σε δύο αντιμαχόμενες πλευρές. Παραστρατιωτικές οργανώσεις, υπό την ανοχή του ισραηλινού στρατού, επιδόθηκαν σε θηριωδίες κατακρεουργώντας αμάχους στα προσφυγικά στρατόπεδα Παλαιστίνιων και Λιβανέζων στις γειτονιές Σάμπρα και Σατίλα.

24 Αυγ 2016

Ω Ελλάς, ηρώων χώρα, (του Γεωργίου Σουρή, στα 1902)

Ποιος είδε κράτος λιγοστό
σ’ όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύει
και πενήντα να μαζεύει;

Να τρέφει όλους τους αργούς
να ‘χει επτά Πρωθυπουργούς
ταμεία δίχως χρήματα
και δόξης τόσα μνήματα;

22 Αυγ 2016

Culture in the Mediterranean and Europe - Weaving on Common Threads



Το παραπάνω ντοκιμαντέρ υπάρχει και στα Ελληνικά στην διεύθυνση:

https://www.youtube.com/watch?v=wJ6XfkWZ3Cg

Ο Ρωμηός, του Γεωργίου Σουρή

Στον καφενέ απ’ όξω σαν μπέης ξαπλωμένος,
του ήλιου τις ακτίνες αχόρταγα ρουφώ,
και στων εφημερίδων τα νέα βυθισμένος,
κανέναν δεν κοιτάζω, κανέναν δεν ψηφώ.

Σε μία καρέκλα τόνα ποδάρι μου τεντώνω,
το άλλο σε μίαν άλλη, κι ολίγο παρεκεί
αφήνω το καπέλο, και αρχινώ με τόνο
τους υπουργούς να βρίζω και την πολιτική.

Ψυχή μου! τι λιακάδα! τι ουρανός! τι φύσις!
αχνίζει εμπροστά μου ο καϊμακλής καφές,
κι εγώ κατεμπνευσμένος για όλα φέρνω κρίσεις,
και μόνος μου τις βρίσκω μεγάλες και σοφές.

Βρίζω Εγγλέζους, Ρώσους, και όποιους άλλους θέλω,
και στρίβω το μουστάκι μ’ αγέρωχο πολύ,
και μέσα στο θυμό μου κατά διαόλου στέλλω
τον ίδιον εαυτό μου, και γίνομαι σκυλί.

Φέρνω τον νουν στον Διάκο και εις τον Καραΐσκο,
κατενθουσιασμένος τα γένια μου μαδώ,
τον Έλληνα εις όλα ανώτερο τον βρίσκω,
κι απάνω στην καρέκλα χαρούμενος πηδώ.

Την φίλη μας Ευρώπη με πέντε φασκελώνω,
απάνω στο τραπέζι τον γρόθο μου χτυπώ…
Εχύθη ο καφές μου, τα ρούχα μου λερώνω,
κι όσες βλαστήμιες ξέρω αρχίζω να τις πω.

Στον καφετζή ξεσπάω… φωτιά κι εκείνος παίρνει.
Αμέσως άνω κάτω του κάνω τον μπουφέ,
τον βρίζω και με βρίζει, τον δέρνω και με δέρνει,
και τέλος… δεν πληρώνω δεκάρα τον καφέ.

Γεώργιος Σουρής

7 Αυγ 2016

Girl In A Sports Car, Chris Rea

Τα πολυάριθμα και ενθουσιώδη πλήθη..., Αθήνα 1896

Η εφημερίδα «Ακρόπολις» της 27ης Μαρτίου 1896 περιγράφει τη συμμετοχή του κόσμου στην έναρξη των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα:

Τα πλήθη «υπήρξαν πολυάριθμα επί των κερκίδων, έτι πολυαριθμότερα άνωθεν επί του περιβόλου και επί της κορυφής του λόφου. (…) Και ήτο ωραίο σύμπλεγμα το σύμπλεγμα εκείνο των τεσσερακοντακισχιλίων θεατών, οι οποίοι εμαύριζον ως μυρμηκυιά εις τας ανοικτάς αγκάλας του Σταδίου και εκεί πάνω επί του Αρδηττού, όπου κυμαίνονται αι κεφαλαί ως ανεμώναι και σείονται ευθυτενή κορμιά και αντηχούσιν ιαχαί ως πανδαιμόνιον. Διά μέσου των νεφών θλώνται αι ακτίνες του ηλίου και φωτίζουσι την ανθρώπινον ταύτην ανθοδέσμην, ήτις διαρκώς αυξάνει και ποικίλεται.(…) Και εμφανίζονται εις την κονίστραν κάτω οι δρομείς οι γοργοκίνητοι και σείται το Στάδιον ολόκληρον εκ των κραυγών και των αναφωνήσεων.

Επί των κερκίδων ξένοι πολλοί. Η περί τους βασιλείς κερκίς πλήρης εκ των μελών του υπουργικού συμβουλίου, και εκ των μελών του διπλωματικού σώματος μετά των κυριών τους. Πλήρης και η κερκίς των αξιωματικών, οι οποίοι παρίσταντο εν δευτέρα στολή. Κάτω εις τους διαδρόμους οι αντιπρόσωποι του τύπου ημεδαποί και ξένοι, εσμοί δε φωτογράφων με όλα τα είδη των φωτογραφικών μηχανών, αι οποίαι δεν αφήκαν τίποτε να χαθή, αλλ’ απετύπωσαν όλας τας εικόνας.»

εφημερίδα Μακεδονία
7/4/2016

6 Αυγ 2016

The Girl From Ipanema, Frank Sinatra

Αρχαίο Πνεύμα αθάνατο...

Με αφορμή την τέλεση των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα το 1896 ανατέθηκε ένα χρόνο πριν στον Κωστή Παλαμά να γράψει τον ύμνο των Oλυμπιακών Αγώνων, ο οποίος μελοποιήθηκε από τον Κερκυραίο συνθέτη Σπυρίδωνα Σαμάρα. Το 1958 επιλέχθηκε από τη ΔΟΕ ως ο επίσημος ύμνος του ολυμπιακού κινήματος και από την Oλυμπιάδα της Ρώμης, το 1960, καθιερώθηκε ως ο επίσημος ύμνος των Αγώνων και ανακρούεται στην γλώσσα της διοργανώτριας χώρας.









Αρχαίο Πνεύμα αθάνατο, αγνέ πατέρα
του ωραίου, του μεγάλου και τ' αληθινού
Κατέβα, φανερώσου κι άστραψε εδώ πέρα
στη δόξα της δικής σου γης και τ' ουρανού

Στο δρόμο και στο πάλεμα και στο λιθάρι
Στων ευγενών αγώνων λάμψε την ορμή
Και με το αμάραντο στεφάνωσε κλωνάρι
και σιδερένιο πλάσε και άξιο το κορμί
και σιδερένιο πλάσε και άξιο το κορμί

Κάμποι, βουνά και θάλασσες φέγγουνε μαζί σου
σαν ένας λευκοπόρφυρος μέγας ναός
Και τρέχει στο ναό εδώ προσκυνητής σου
Και τρέχει στο ναό εδώ προσκυνητής σου
Αρχαίο Πνεύμα αθάνατο, κάθε λαός, κάθε λαός
Αρχαίο Πνεύμα αθάνατο, κάθε λαός


5 Αυγ 2016

Θεσμική πολιτική ανανέωση...

Eίναι πολλοί που πιστεύουν ότι το κοινοβουλευτικό μας σύστημα έχει ξεπεραστεί αναφορικά με τους θεσμούς όσο και με τα πρόσωπα που το αποτελούν. Θαρρείς ότι οι πολίτες μέσα στην προσωπική τους απογοήτευση αλλά και στο φόβο που τους έχει κυριεύσει έχουν απαξιώσει το πολιτικό μας σύστημα όχι μόνο σε επίπεδο προσώπων αλλά φοβάμαι θα υπάρξουν πολλοί που θα το απορρίψουν και θεσμικά. Είναι απαραίτητο οι πολιτικοί μας να δείξουν έμπρακτα ότι αλλάζουν, ότι η επόμενη μέρα θα είναι διαφορετική από την προηγούμενη, ότι έχουν το θάρρος και την αποφασιστικότητα να γυρίσουν σελίδα στην πολιτειακή ιστορία της χώρας με τολμηρές αλλαγές. Θα πρέπει η χώρα να αρχίσει να κυβερνιέται διαφορετικά. Αν συνεχίσουν οι εξουσίες της Ελληνικής Δημοκρατίας να λειτουργούν στο ίδιο θεσμικό πλαίσιο τότε γρήγορα θα συζητάμε τα ίδια φαινόμενα διαφθοράς. Η ανάγκη να αναθεωρηθεί το Σύνταγμα με τέτοιο τρόπο ώστε να αλλάξουν θεσμικά οι κανόνες της πολιτικής ζωής είναι επιτακτική, αν και πολλά προβλήματα λύνονται με εργαλεία τη σοβαρότητα, την πολιτική ωριμότητα και απλές νομοθετικές πρωτοβουλίες.

Το πείραμα της Βενεζουέλας, του Ιάσονα Πιπίνη

29 Ιουλ 2016

Meeting place - The Last Shadow Puppets

Η ελληνική εξέγερση, του Ernest Hemingway, στα 1922

ΜΟΥΡΑΤΛΙ, ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΘΡΑΚΗ. Καθώς γράφω ο ελληνικός στρατός ξεκινάει την εκκένωση της ανατολικής Θράκης. Με τις αμερικάνικες στολές τους, που δεν τους μπαίνουν και πολύ καλά, βαδίζουν κατά μήκος της υπάιθρου, το ιππικό περιπολεί μπροστά, οι στρατιώτες παρελαύνουν σκυθρωπά, αλλά ενίοτε μας χαμογελούν, καθώς περνάμε μπροστά από τις παρατεταγμένες φάλαγγες. Έχουν κόψει όλα τα σύρματα του τηλεγράφου πίσω τους· τα βλέπεις να κρέμονται  από τους στύλους σαν γαϊτανάκια. Εγκατέλειψαν τις καμουφλαρισμένες θέσεις των πολυβόλων, αχυροσκεπασμένες καλύβες, τις οχυρωμένες και γεμάτες συρματόπλεγμα κορυφογραμμές όπου είχαν σχεδιάσει να δώσουν την τελική μάχη έναντι των Τούρκων.

21 Ιουλ 2016

Kaiser Chiefs - Ruby

Η μεγάλη αναταραχή και η θαυμάσια κατάσταση... του Μάο Τσετούνγκ


Στα 1949 ο Μάο Τσετούνγκ ιδρύει τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και πραγματοποιεί την πρώτη αγροτική μεταρρύθμιση. Το Κράτος κατάσχει εκτάσεις από τους μεγαλοκτηματίες και τις μοιράζει στους αγρότες. Θέλοντας μάλιστα να συμπεριλάβει στην επανάσταση και τους αγρότες τους παρακινεί να δολοφονήσουν τα πρώην αφεντικά τους. Το αποτέλεσμα ήταν να σκοτωθούν πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρωποι. Δεν αρκέστηκε όμως εδώ. 

17 Ιουλ 2016

Tu Vuo Fa l'Americano, Dany Brillant

τουρκική αστάθεια...

Για πρώτη φορά παρακολουθήσαμε στρατιωτικό πραξικόπημα σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση. Ίσως αυτός ήταν ο λόγος που απέτυχε. Όταν μια μερίδα στρατιωτικών επιχειρούν να να καταλάβουν με τη βία την εξουσία θεωρείται αξίωμα ο αιφνιδιασμός και της εκλεγμένης πολιτικής ηγεσίας με τη σύλληψή της αλλά και του λαού, αφού η πράξη είναι εξ ορισμού αντίθετη στην επιθυμία του λαού όπως αυτή εκφράστηκε στις τελευταίες εκλογές. Είναι σαφές ότι αιφνιδιασμός με ανοιχτά ΜΜΕ και με τόση άνεση που υπάρχει στην επικοινωνία, και στην μαζική μάλιστα επικοινωνία, δεν μπορεί να συμβεί. Έπίσης δεν φαίνεται να συμμετείχε μεγάλο κομμάτι του στρατού, γεγονός που έδωσε χρόνο και τρόπο για άμυνα στην κυβέρνηση. Είδαμε ένα αποτυχημένο πραξικόπημα.
Η τελική επικράτηση του αυταρχικού Ερντογάν τού δίνει μία ακόμη ευκαιρία για ένα ξεκαθάρισμα στο στρατό και στο τουρκικό κράτος. Ωστόσο η εκδήλωση ενός τόσο εκτεταμένου πραξικοπήματος φανερώνει ότι δεν είναι τόσο ισχυρός όσο ο ίδιος θέλει να φαίνεται. Συνήθως η ισχύς ενός αρχηγού Κράτους φαίνεται όταν κανείς δεν τολμά να τον αμφισβητήσει ένοπλα... Υπάρχουν μεγάλα κομμάτια του τουρκικού κράτους που στέκονται αποφασισμένα απέναντί του. Οι εκκαθαρίσεις στο τουρκικό κράτος θα αφήσουν αμφιβολίες, εκκρεμότητες, κρυφούς ή πιθανούς εχθρούς που θα κριθούν από την αποφασιστικότητά τους.

12 Ιουλ 2016

The Corrs & Bono - Summer Wine

Ευάγγελος Αβέρωφ - Τοσίτσας, αγάπη για τον τόπο και πρόοδος...

Ο Ευάγγελος Αβέρωφ έχει καταγραφεί στην μνήμη των Ελλήνων ως ένας συντηρητικός πολιτικός. Μάλιστα πολλοί τον τοποθετούν ως έναν κατεξοχήν εκπρόσωπο της «καταραμένης Δεξιάς…», αν και ξεκίνησε από το Κέντρο. Λίγοι γνωρίζουν ότι υπήρξε και λογοτέχνης, τότε ακόμα η Ελλάδα έβγαζε πολιτικούς που μετέφραζαν τον Θουκυδίδη όπως ο Βενιζέλος ή έγραφαν την ιστορία του ευρωπαϊκού πνεύματος όπως ο Κανελλόπουλος. Οι περισσότεροι θυμούνται τον Αβέρωφ «από το θρυλικό τηλεφώνημα στον Κωνσταντίνο Καραμανλή» που οδήγησε στη μεταπολίτευση. Κανείς δεν επαινεί τον Αβέρωφ της προόδου. Μία εκδρομή στο Μέτσοβο που έκανα τελευταία στάθηκε πραγματική αποκάλυψη για το μέγεθος της προσφοράς αυτού του ανθρώπου.

Captain Nemo, Sarah Brightman

11 Ιουλ 2016

περί Ευρώπης...

Ο Υπουργός Οικονομικών, της Ευρωπαϊκής Ένωσης πλέον κι όχι μόνο της Γερμανίας, Σόιμπλε «διέταξε» ότι δεν είναι καιρός για οράματα. Και μόνο αυτή η δήλωση αρκεί για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος της δύναμης που αισθάνεται ο Γερμανός πολιτικός, τον εγκληματικό κυνισμό του, την άρνησή του να σκεφτεί ευρωπαϊκά, και φυσικά να αγνοεί μια θεμελιώδη αρχή της πολιτικής, τη σχέση κόστους και αποτελέσματος. Ακόμη κι αν δεχθεί κάποιος, με μεγάλη δυσκολία βέβαια, ότι ο χερ Σόιμπλε πολιτεύεται με σκοπό μια σταθερή και υγιή οικονομική ανάπτυξη στην ΕΕ, δεν μπορεί να μην φοβάται πλέον ότι μια διάλυση  της ΕΕ μπορεί να προλάβει τα αποτελέσματα μιας λιτότητας.
Το όλο εγχείρημα της ΕΕ στηρίχθηκε, επικράτησε, γοήτευσε και μέχρι τώρα θριάμβευσε χάρη σε κάποια οράματα. Το όραμα της ειρήνης, το όραμα της οικονομικής συνεργασίας και ανάπτυξης και το όραμα της ευρωπαϊκής ενοποίησης, της δημιουργίας ενός κράτους που θα βασιζόταν στις αρχές της ελευθερίας, της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στο σεβασμό στην εθνική κουλτούρα κάθε έθνους. Τίποτα άλλο δεν θα μπορούσε να πείσει ή καλύτερα να εμπνεύσει λαούς που μέχρι πριν λίγα χρόνια είχαν συνηθίσει να σφάζονται μεταξύ τους. Αυτό ήταν και είναι ακόμα το όραμα των ευρωπαϊκών λαών που κρατούν την ΕΕ ενωμένη παρά το βρετανικό δημοψήφισμα. Η απόλυτη επιτυχία του εγχειρήματος θα ήταν ο απόγονος αυτών που αιματοκύλησαν την Ευρώπη δύο φορές στον 20ο αιώνα, μετά από ένα ολοκαύτωμα, ο απόγονος αυτών που στήριξαν πολιτικούς που οδήγησαν λαούς να διαπράτουν ένα Δίστομο… να ήταν πιο ευαίσθητος και να μην έβαζε σε κίνδυνο τη συνοχή της ΕΕ… Τους λαούς δεν τους κρατούν ενωμένους ούτε ο χαμηλός πληθωρισμός ούτε τα πρωτογενή πλεονάσματα αλλά οι μεγάλοι, φιλόδοξοι και ευγενείς στόχοι. Και δυστυχώς πολλοί στην Ευρώπη τους έχουν ξεχάσει.

2 Ιουλ 2016

In the cool of the day, Nat King Cole/Manos Hadjidakis

Η απλή αναλογική δεν είναι άδολη...

«Περνάμε καλά και αυτό περνάει στον κόσμο»
Από την επίσημη επίσκεψη στο Πεκίνο
Το αυτονόητο σε μια κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι η Βουλή να νομοθετεί σύμφωνα με το γενικό καλό, σύμφωνα με το συμφέρον της χώρας. Καμιά Βουλή δεν νομοθετεί σύμφωνα με «τις επιθυμίες» ενός λαού. Υπεύθυνη πολιτική σημαίνει εκτός των άλλων, ιδέες, ισχυρές θέσεις, πατριωτισμό και μακροπρόθεσμο σχεδιασμό. Ο λαός που ένα χρόνο πριν υπερψήφισε την πρόταση της κυβέρνησης για την απόρριψη κάποιων μέτρων, κάποιας λιτότητας, κάποιας ΕΕ, με το συντριπτικό 62%, ένα χρόνο μετά ο ίδιος λαός με το ίδιο ποσοστό σύμφωνα με έρευνες θεωρεί ότι το δημοψήφισμα έβλαψε τη χώρα. Ο κυρίαρχος λαός κρίνει συνεχώς και αποφασίζει όταν καλείται. Η Δημοκρατία όμως όποτε υπήρξε ήταν αντιπροσωπευτική. 

30 Ιουν 2016

Brexit και ελληνικές υπεραπλουστεύσεις

Η υπεραπλούστευση στην περιγραφή μιας κοινωνικής κατάστασης είναι μια παθογένεια του ελληνικού αλλά και του ευρωπαϊκού δημόσιου λόγου. Στην Ελλάδα έχει χρησιμοποιηθεί από δημοσιογράφους για εμπορικούς λόγους, από πολιτικούς αρχηγούς και χώρους ως επιχειρηματολογία με σκοπό την κατάληψη της εξουσίας, τη συναντάς παντού. Αν ένας πολίτης όμως ευαίσθητος για τα ιδιωτικά του προβλήματα μπορεί να λέει ό,τι θέλει, ένας πολιτικός ή ένας δημοσιογράφος που ο λόγος του παράγει πολιτικό αποτέλεσμα οφείλει να είναι προσεκτικός. Η υπεραπλούστευση καταργεί τον ορθό λόγο, κάνει τον λαό «μάζα», έτοιμο να πυροβολήσει τα πόδια του. Τα συνθήματα της τελευταίας εξαετίας, μετά από μια χρεοκοπία, συνοψίζονται ως εξής: «Δεν μας αρέσει το Μνημόνιο…; θα σκίσουμε το Μνημόνιο», «Είναι χαμηλές οι συντάξεις…; Θα αυξήσουμε τις συντάξεις… ή θα δώσουμε 13η σύνταξη», «Είναι μεγάλο το δημόσιο χρέος…; Θα διαγράψουμε το χρέος…!», «Είναι υψηλή η φορολογία…; Δεν πληρώνω…»… Το τελευταίο που ακούγεται είναι επειδή δεν μας αρέσει η Ευρωπαϊκή Ένωση να διαλυθεί… Μάλιστα λίγα λεπτά μετά το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος υπέρ του Brexit με 52% ήρθαν και οι πρώτες «σοβαρές» εκτιμήσεις για τη γερμανική λιτότητα, για τον νεοφιλελευθερισμό και άλλες γελοιότητες που καμιά σχέση δεν έχουν με αποτελέσματα οριακά, που γρήγορα μπορούν να θεωρηθούν σωστά ή λάθος και τελικά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μπορεί και να ανατραπούν· εμείς οι Έλληνες ξέρουμε από ανατροπές αποτελεσμάτων, διαψεύσεις προσδοκιών και άλλα παρόμοια. Το χειρότερο είναι ότι τις ανοησίες ασπάστηκε δημοσίως και πρώτος και μόνος στην Ευρώπη ο ίδιος ο Πρωθυπουργός. Ακούστηκε σαν να ασπάστηκε την επιχειρηματολογία Φάραζ, σαν να δικαιολόγησε πλήρως, σαν να συμφώνησε, σχεδόν σαν να χάρηκε.

27 Ιουν 2016

Vance Joy - Riptide live at Aus Open Of Surfing Manly February 2015

Μπορεί ο σοσιαλισμός; του Ανδρέα Παπανδρέου στα 1987

1. Ως Σοσιαλιστής είμαι πολύ οικείος με την κλασική μαρξιστική άποψη ότι ο καπιταλισμός αναπτύσσει κοινωνικές δομές, όπως η ατομική ιδιοκτησία της παραγωγής, οι οποίες εμποδίζουν την πρόοδο της τεχνολογίας και της παραγωγικότητας και καθιστούν αναγκαία την κοινωνική επανάσταση. Για τον Μαρξ αυτή ήταν η αντίφαση-κλειδί του καπιταλισμού και η βάση για το επιχείρημα ότι ο σοσιαλισμός ήταν ιστορικά αναπόφευκτος. Αλλά ακριβώς το αντίθετο φαίνεται να είναι αλήθεια. Το καπιταλιστικό σύστημα δείχνει εντυπωσιακό δυναμισμό και αλλάζει τις αντιλήψεις που για καιρό είχαν υιοθετήσει οι μαρξιστές για τη μελλοντική παρακμή του καπιταλισμού.

Ο καπιταλισμός, πολύ περισσότερο από τον σοσιαλισμό, παρήγαγε νέες ανακαλύψεις, από τα μικροηλεκτρονικά ως τους υπεραγωγούς, που βελτιώνουν αλματωδώς την παραγωγικότητα. Κατά παράδοξο τρόπο, η πρόβλεψη του Μαρξ έχει μεγαλύτερη σχέση με τη Σοβιετική Ενωση και τον Ανατολικό Συνασπισμό παρά με την καπιταλιστική Δύση. Ο συγκεντρωτικός προγραμματισμός, ο αυστηρός έλεγχος και η γραφειοκρατία υπήρξαν στην πραγματικότητα τα εμπόδια στην τεχνολογική αλλαγή.

26 Ιουν 2016

You'll Be Mine, The Pierces

Είκοσι αλήθειες για το ψέμα του λαϊκισμού, του Νίκου Δήμου (παλιό και διαχρονικό)

Η λέξη «λαϊκισμός» έχει γίνει πασατέμπος. Σήμερα στην Ελλάδα, τόσο στην πολιτική όσο και στα ΜΜΕ, όλα αποκαλούνται λαϊκισμός, ακόμα και ό,σα δεν είναι. (Αν και, βέβαια, πολλά είναι). Ο όρος έχει γίνει τόσο ευρύς που κινδυνεύει να καλύπτει τα πάντα και τίποτα. Χρειάζεται επειγόντως διευκρίνηση και οριοθέτηση.
Επειδή ο λαϊκισμός  αποτελεί κατά την γνώμη μου την βασική αναπηρία του πολιτικού και κοινωνικού μας βίου, προσπάθησα να τον περιγράψω με μερικούς σύντομους αφορισμούς - εναύσματα για συζήτηση.

1.    Λαϊκισμός: ένα δημόσιο ψέμα.

Μία αλήθεια δεν είναι ποτέ λαϊκίστικη. Το βασικό χαρακτηριστικό του Λαϊκισμού είναι η εσκεμμένη ανειλικρίνεια. Λέμε κάτι το οποίο ξέρουμε ότι δεν ανταποκρίνεται στα πράγματα, για να κολακεύσουμε τον «λαό». (Θα αναλυθεί και αυτή η έννοια). Επίσης πρόκειται για μία δημόσια απόφανση - μία ιδιωτική κολακεία δεν είναι λαϊκισμός.

2. Λαϊκισμός: το δημόσιο ψέμα προς ιδιωτικό όφελος.

Άν αυτό που λέμε είναι ένα ψεύδος που εκφέρεται χωρίς υστεροβουλία - τότε μπορεί να μοιάζει λαϊκισμός αλλά δεν είναι. Στην έννοια του λαϊκισμού υπάρχει σαν απαράβατος όρος ο απώτερος σκοπός - που είναι το «παραμύθιασμα» του αποδέκτη προς όφελος του πομπού.

20 Ιουν 2016

Sailing - Christopher Cross

Μία από τις υποτιθέμενες ομολογίες ενοχής στις δίκες της Μόσχας, Times 1935

Η σοβιετική κυβέρνηση δημοσίευσε σήμερα το επίσημο κατηγορητήριο για τον Ζηνόβιεφ, τον Κάμενεφ, τον Γιεφντοκίμοφ και 16 άλλους, που τους αποδίδει συμμετοχή σε μια αντισταλινική και τρομοκρατική συνωμοσία, στην οποία περιλαμβάνεται και η δολοφονία του Κύροφ την 1η Δεκεμβρίου.
Μέγα μέρος του κατηγορητηρίου αποτελούν αποσπάσματα από τις υποτιθέμενες ομολογίες και δηλώσεις μετανοίας των κρατουμένων… Ειδικότερα ο Γιεφντοκίμοφ κατακρίνει τον εαυτό του και τους συντρόφους του. Μεταξύ των άλλων δηλώνει:
«Θεωρούσαμε την πολιτική της κολλεκτιβοποίησης των αγροτών σαν ένα τρελό τυχοδιωκτισμό. Χαιρόμασταν όταν μαθαίναμε κακές ειδήσεις. Θεωρούσαμε ότι οι συνθήκες της εργατικής τάξης δεν καλυτέρευαν αλλά χειροτέρευαν. Θεωρούσαμε ότι η σοσιαλιστικοποίηση ήταν τεχνητή και καταπιεστική και ότι θα έκανε πιθανότατα την εργατική τάξη να στραφεί εναντίον του Κομμουνιστικού Κόμματος. Βάζαμε σε κυκλοφορία κακόβουλους υπαινιγμούς κατά του Στάλιν. Δεν είμασταν καλύτερη από τα ξένα καθάρματα. Ελπίζαμε στην κατάρρευση. Βράζαμε στο ζουμί μας και δηλητηριάζαμε τις σκέψεις των συνεργατών μας. Κατηγορούμαστε για τρομοκρατικές αντιλήψεις. Είμαι ασφαλέστατα ένοχος. Οι αντικομματικές μας δραστηριότητες κατέτειναν επί μια δεκαετία στην τρομοκρατία και συνέβαλαν στη δολοφονία του Κύροφ. Πρέπει να υποστούμε τις συνέπειες, χαίρομαι όμως που ομολόγησα και δηλώνω μετάνοια.»
Βάσει του διατάγματος του Δεκεμβρίου στις δίκες αυτές απαγορεύεται η παρουσία συνηγόρου υπεράσπισης και δεν επιτρέπεται η άσκηση ένδικου μέσου κατά της απόφασης. Αν το δικαστήριο απαγγείλει θανατική ποινή πρέπει να εκτελεστεί αμέσως. Θεωρητικά τα δικαστήρια αυτά μπορούν να επιβάλουν και άλλες ποινές. Μέχρι στιγμής όμως εξεδίκασαν ττις υποθέσεις 134 κρατουμένων, από τους οποίους οι 117 τουφεκίστηκαν ευθύς αμέσως και οι 17 παραμένουν εκκρεμείς για περαιτέρω ανάκριση.

Times, 17 Ιανουαρίου 1935

19 Ιουν 2016

Rod Stewart - "Sailing" (Official Music Video)

Οι Βρετανοί Φασίστες της δεκαετίας του '30...

Sir Oswald Mosley
Η εκλογική περιφέρεια του Σμέθγουικ πήρε εξαιρετική δημοσιότητα, και τούτο όχι απλώς οι φυλετικές προκαταλήψεις είχαν χρησιμοποιηθεί σαν εκλογικό θέμα. Το 1926 ο σερ Όσβαλτ Μόσλεϊ, αριστοκράτης, πρώην στρατιωτικός χωρίς ιδιαίτερη παιδεία, είχε πρόσφατα προσχωρήσει στο Eργατικό Kόμμα, εχρίσθη υποψήφιος για να δώσει τη μάχη της αναπληρωματικής εκλογής που προέκυψε από την παραίτηση του σοσιαλιστή βουλευτή της περιοχής. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Μόσλεϊ είχε ξεκινήσει την πολιτική του καριέρα από το Συντηρητικό Κόμμα όντας ο νεώτερος συντηρητικός εκλεγμένος βουλευτής στην περιφέρεια του Harrow. H τοπική αυτή πολιτική αναμέτρηση θα είχε προκαλέσει πολύ λιγότερο το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης (παρόλο το ασυνήθιστο γεγονός ότι ένας πλούσιος αριστοκράτης εμφανιζόταν να ομιλεί εξ ονόματος της εργατικής τάξης), αν οι μέθοδοι της εκλογικής μάχης δεν ήταν τόσο αντισυμβατικές. Οι δημοσιογράφοι δεν απέφυγαν τον πειρασμό των εκτενών ρεπορτάζ για μια υπόθεση που συνδύαζε την πολιτική με τον ταξικό αγώνα και την χρήση βίας.
Ο Μόσλεϊ είπε στους οπαδούς του: «Θέλω να σπάσετε τα σαγόνια της Κυβέρνησης». Η προτροπή του έγινε δεκτή με τόσο ενθουσιασμό, ώστε οι αρμόδιοι των Συντηρητικών ανακοίνωσαν ότι «έλαβαν προσφορές από τα μέλη της τοπικής οργάνωσης να παρευρεθούν στις συγκεντρώσεις των Συντηρητικών για να προστατεύσουν την τάξη». Οι εθελοντές φρουροί όμως στάθηκαν ανίκανοι να αποτρέψουν τις σοβαρές ταραχές που ακολούθησαν. Το ακροατήριο μιας συγκέντρωσης διαλύθηκε κακήν κακώς όταν όρμησαν στην αίθουσα μερικοί νέοι ταραξίες και μια γυναίκα 56 ετών, που είχε κληθεί να μιλήσει, χτυπήθηκε με γροθιές στο στήθος καθώς αποχωρούσε τρέχοντας από το βήμα. Βρέθηκε κάτω αναίσθητη με δυο πλευρά σπασμένα.
Σε μια από τις συγκεντρώσεις του Μόσλεϊ μια ομάδα γυναικών επιτέθηκε εναντίον των δημοσιογράφων που για να προστατευτούν κλειδώθηκαν στο θεωρείο τους. Οι οπαδοί του Μόσλεϊ δεν ησύχασαν παρά όταν ο εκπρόσωπος της Daily Herald έκαμε έκκληση για την καθαρή διεξαγωγή του εκλογικού αγώνα κι ό ίδιος ο Μόσλεϊ ζήτησε «να κριθούν ευνοϊκά αυτοί οι φτωχοί μισθολογικοί σκλάβοι του καπιταλιστικού τύπου».
Όταν καταμετρήθηκαν οι ψήφοι, ο Μόσλεϊ είχε συγκεντρώσει 6.582 ψήφους περισσότερους από τον Συντηρητικό αντίπαλό του. Έσπευσε να δηλώσει: «Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η κυβέρνηση έχασε ολοκληρωτικά την εμπιστοσύνη της χώρας». Ο Συντηρητικός όμως υποψήφιος είχε διαφορετική άποψη για το αποτέλεσμα: «Ο λόγος για τον οποίο απέτυχα να ξαναφέρω το Σμέθγουικ πίσω στο κόμμα ήταν η κατάργηση της ελευθερίας του λόγου».
Το 1931 αποχώρισε από τους Εργατικών. Ίδρυσε το δικό του κόμμα, Νέο Κόμμα, αλλά στις επόμενες εκλογές έχασε τη βουλευτική θέση. Μετά τη συνάντηση του με τον Μουσολίνι δέχτηκε να χρηματοδοτηθεί κρυφά, μετονομάζοντας το κόμμα του σε Βρετανική Ένωση Φασιστών με σύνθημα Μία Βρετανία για τους Βρετανούς. Το κόμμα εξέδιδε την εφημερίδα Blackshirt, ενώ στα  1934 στο Βρετανικό φασιστικό κόμμα είχαν εγγραφεί περίπου 50000 μέλη. Στα 1936 προσπάθησε να κάνει μια επίδειξη δύναμης καλώντας σε πορεία τα μέλη και τους φίλους του κόμματός του αλλά κατάφερε να μαζέψει περίπου 3000 οπαδούς που μετά από συγκρούσεις διαλύθηκαν.
Η Βρετανία έθεσε εκτός νόμου τις φασιστικές οργανώσεις όταν κηρύχθηκε ο πόλεμος με τη Γερμανία. Ο Όσβαλντ Μόσλεϊ και η σύζυγός του με πολλά άλλα μέλη φυλακίζονται ως πιθανοί φιλοναζιστές.

ΓΚ

21 Μαΐ 2016

Η έλξη της εξουσίας...

(Κάθε ομοιότητα με τα σημερινά δεν είναι εντελώς τυχαία.)

«Σε κάθε ανθρώπινη κοινωνία υπάρχουν πάντοτε άνθρωποι έτοιμοι να κάνουν πόλεμο, απλώς και μόνο για να τον κάμουν (έλξη της περιπέτειας) ή και για να ικανοποιήσουν συμφέροντα (έλξη της εξουσίας ή των υλικών ωφελημάτων). Οι άνθρωποι αυτοί πιθανόν να είναι χρήσιμοι για τη διεξαγωγή ενός αγώνος: με κατάλληλο χειρισμό μπορούν να αρχίσουν την πιο ακαταλόγιστη περιπέτεια, μπορούν να θυσιάσουν και αυτή ακόμα τη ζωή τους. Εκείνο που αδυνατούν να κάμουν είναι να διαρκέσουν. Η μακριά περιπέτεια καταπονεί, το συνεχώς διαφεύγον κέρδος ωθεί στην απόγνωση. Ο καταναγκασμός που πιθανόν θα επακολουθήσει, και συνήθως επακολουθεί, δεν αρκεί.
Για να αρχίσει μια περιπέτεια ευρείας εκτάσεως, και ιδίως για να διαρκέσει, απαιτούνται οι κατάλληλες ψυχολογικές συνθήκες. Πρέπει ακόμη τα γεγονότα που προηγούνται να είναι ευνοϊκά, και ιδίως πρέπει να υπάρχει μια αποφασισμένη και φανατισμένη «δύναμη κρούσεως».

Ευάγγελος Αβέρωφ - Τοσίτσας
Φωτιά και τσεκούρι

εκδ. Εστία

19 Μαΐ 2016

Ένα χωράφι σπαρμένον σιτάριν...

«Όταν περνάς από ένα χωράφι σπαρμένον σιτάριν, κοίταξε καλά, και θέλεις ιδείν κάποια στάχυα να είναι σηκωμένα ψηλά, και να στέκονται ορθά και όμορφα, ωσάν τα κεριά. Άλλα θέλεις ιδείν να είναι διπλωμένα και να κλίνουσιν κάτω. Αφόντις ιδείς τέτοιας λογής διαφοράν των ασταχύων, πάραυτα γνωρίζεις ότι τα αστάχυα οπού στέκονται ορθά, δεν έχουν μέσα των πολύν σιτάρι, μόνον ολίγον ή ουδετίποτες καρπόν, αμή τα διπλωμένα και πεσμένα κάτω είναι γεμάτα καρπόν. 
Έτζι και το χωράφι του κόσμου τούτου, βλέπεις όλους τους ανθρώπους ωσάν τα στάχυα.»

Νεόφυτος Ροδινός

8 Μαΐ 2016

Eroe, Tony Henry

Ο ίσκιος της προστασίας..., του Στρατή Μυριβήλη

Ήπειρος, 1930
Φωτογραφικό Αρχείο Μουσείου Μπενάκη
Ανάμεσα στα σπιτάκια του θαλασσινού συνοικισμού ξεχώρισε πολύ γλήγορα του Βαρούχου το σπιτάκι. Η Νεράντζη φύτεψε κλίμα στην οξώπορτα. Αυτό άρχισε κιόλας να κλαδίζει τις κληματζίδες, γεμάτες δροσερά φύλλα, παν’ από τ’ ανώφλι. Έκανε και πεζούλια από τη μια κι από την άλλη, να καθίζουν εκεί το δειλινό, σαν αποτραβιέται ο ήλιος. Φώναζε και το Μαστρογιώργη, πούταν σιδεράς και μηχανικός στο εργοστάσιο, και στερέωσε σιδεροστέφανα έξω από τα παράθυρα για τις γλάστρες με τα μυριστικά.
Η Σμαραγδή μεγάλωνε σα δυνατό βλαστάρι μέσα στην αγκαλιά της καλής γυναίκας, που δόθηκε στη λάτρα της μικρής ψυχοκόρης με φανατισμό σχεδόν θρησκευτικό. Όλη τη μέρα η έγνια κ’ η διαλογή της τύλιγε το παιδί με μια ζεστή ατμόσφαιρα από αφοσίωση. Ακόμα και τη νύχτα, σαν τόπαιρνε ο ύπνος, απόμενε πλάι στο προσκεφάλι του, να το βλέπει κάτω από το φως της κατεβασμένης λάμπας με έκσταση.
Η μικρή συνήθιζε να κοιμάται πάνω στη ράχη, με τα χέρια σηκωμένα στεφάνι γύρω στο κεφάλι. Φούσκωναν γύρω τα πολλά χρυσαφιά μαλλιά. Ανάσαινε ήσυχα. Το τριανταφυλλί προσωπάκι ήταν τόσο όμορφο ανάμεσα στις πηχτές μπούκλες, που καμιά φορά την έπιανε ένας μυστικός φόβος να τη βλέπει. Της φαινόταν πως από τη μια στιγμή στην άλλη θα μπορούσε να σταματήσει αυτή η μικρή ανάσα, και πια όλη η πλάση του Θεού θα γκρεμιζόταν ένα σωρό χαλάσματα. Το σταύρωνε τότες με την παλάμη πάνω στο στηθάκι. Σήκωνε τα μάτια από πάνου του, μην του κάνει κακό η φοβερή δύναμη της αγάπης που ορμούσε από μέσα της.
Αυτές τις ώρες, του χειμώνα, έπαιρνε τα χεράκια του παιδιού και τα κατέβαζε με προσοχή από το προσκέφαλο, πρώτα το ένα ύστερα το άλλο. να τα σκεπάσει να μην κρυώνουν. Όμως σε λίγο το κοιμισμένο πάλι τα έβγαζε και τα σήκωνε από τη μια κι από την άλλη του κεφαλιού.
Καμιά φορά η μικρή ξυπνούσε κ’ έβλεπε από πάνω της το πρόσωπο της Νεράντζης να τη φυλάει. Έτσι, η χλωμή μορφή της γυναίκας απόμεινε σφραγισμένη στη φαντασία και στην καρδιά της Σμαραγδής. Ήταν ένα όραμα γλυκό και σοβαρό, που άπλωνε αδιάκοπα πάνω στην ύπαρξή της τον ίσκιο της προστασίας του. Μια μορφή στεγνή και μελαχρινή σαν της Παναγίας της Γλυκοφυλλούσας, με δυο πελώρια μάτια γεμάτα από φλογερό φως, με το λεπτό δέρμα τσακισμένο στο ίσιο μέτωπο από ψιλές ζάρες όπως του μεταξωτού πανιού. Τα σκοτεινά στεφάνια που χαλκάδιαζαν αυτά τα μάτια, τάκαναν απίθανα μεγάλα και φεγγερά. Όμως το παιδί ποτές δεν τρόμαζε με τη φεγγοβολή τους, γιατί, μεμιάς που την έβλεπε, όλη η φλόγα γινόταν ένα χαμογέλιο γλυκό, το πιο γλυκό που γίνεται να φωτίσει τα μάτια μιας μάνας.
Έλεγε: Μανούλα! Άπλωνε τα μικρά της χέρια και έπιανε να σφίξει τα βασανισμένα δάχτυλα, που άγγιζαν και περιμάζευαν με προσοχή τα μαλλιά της. Η αγάπη την τύλιγε σα ζεστός ήλιος.

Η Παναγιά η Γοργόνα
Στρατής Μυριβήλης
εκδ. Εστία

«Το ζήτημα της Ελλάδας είναι πρωτίστως πολιτικό...» Ευ. Βενιζέλος

Κυβερνητική παρακμή... 2

Κάπως έτσι... με δερμάτινο, το πουκάμισο έξω
και τα χέρια στις τσέπες...
Η Ελλάδα τα τελευταία έξι χρόνια χρόνια της μεγάλης οικονομικής ύφεσης βρίσκεται συνεχώς στην πρώτη σελίδα των ξένων μέσων μαζικής ενημέρωσης και πάντα με άσχημο τρόπο. Και είναι αλήθεια ότι η χώρα αδικήθηκε πολλές φορές, τόσο με την τιμωρητική επιβολή σκληρών και αδιέξοδων οικονομικών μέτρων όσο και με την αναπαραγωγή δημοσιευμάτων που με ένα ρατσιστικό τρόπο παρουσίαζαν την Ελλάδα ως ένα αποτυχημένο κράτος και το λαό ως τον μόνο διεφθαρμένο στην Ευρώπη. Οι περιβόητοι θεσμοί και οι εκπρόσωποί τους δεν υπεράσπισαν ποτέ την Ελλάδα. Οι αποκαλύψεις του Γιουνκέρ περί διεφθαρμένης Ελλάδας, άσχετα αν ήταν οι τοποθετήσεις του τότε Έλληνα Πρωθυπουργού ήταν απαράδεκτες. Ήταν υποχρέωσή τους η υπεράσπιση του κύρους της Ελλάδας και η υπεράσπιση της Ευρώπης. Αυτή την διεθνή εικόνα της χώρας είχαν να διαχειριστούν οι ελληνικές κυβερνήσεις.
Οι κυβερνήσεις διαχειρίζονται την πργματικότητα. Και η πραγματικότητα δεν αλλάζει σύμφωνα με τις επιθυμίες μας, το δίκιο μας ή απλά επειδή το είπαμε. Η κυβέρνηση Σαμαρά προσπάθησε με επικοινωνιακά συνθήματα, προσεκτικές κινήσεις που δεν έδιναν αφορμές, συνεχείς επιτυχημένες επισκέψεις στο εξωτερικό, με επίσκεψη στον Λευκό Οίκο, να αποκαταστήσει την εικόνα της χώρας. Τα αποτελέσματα ήταν φτωχά. Η στάση της Τρόικας από τον Αύγουστο του 2014 και μετά φανερώνουν ότι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί παρέμεναν σε μια αντιπαραγωγικά καχύποπτη στάση απέναντι στην Ελλάδα.
Και κάπου εδώ ο ελληνικός λαός κάλεσε τον ΣΥΡΙΖΑ να διαχειριστεί την διεθνή εικόνα της χώρας· και κάπου εδώ αρχίσαμε να ζούμε την κορύφωση της ελληνικής τραγωδίας τρέμοντας πάντα το στάδιο της κάθαρσης.