Η Ελληνική Επανάσταση σ' όλη τη διάρκειά της είχε σπουδαίες στιγμές αλλά και άσχημες... Τις Επαναστάσεις τις κάνουν Επαναστάτες... Σήμερα τιμούμε την σωτήρια παρέμβαση αυτών των Ελλήνων στην ιστορία... Ανέλαβαν την ευθύνη και άλλαξαν την μοίρα του έθνους για τους επόμενους αιώνες, κάτι που φοβάμαι ότι δεν είμαστε άξιοι να μιμηθούμε ούτε στα εύκολα... Από τον όρκο της Φιλικής Εταιρείας ξεχωρίζω και παραθέτω σε σημερινά ελληνικά το παρακάτω απόσπασμα...
«Ορκίζομαι να προσέχω πάντοτε εις την διαγωγήν μου, να είμαι ενάρετος.
Να ευλαβώμαι την θρησκείαν μου, χωρίς να καταφρονώ τις ξένες.
Να δίνω πάντοτε το καλό παράδειγμα.
Να συμβουλεύω και να συντρέχω τον ασθενή, τον δυστυχή και τον αδύνατο.
Τέλος πάντων ορκίζομαι εις Σε, ω ιερή πλην τρισάθλια Πατρίδα! Ορκίζομαι στα πολύχρονα βάσανά Σου.
Ορκίζομαι στα πικρά δάκρυα τα οποία τόσους αιώνες έχυσαν και χύνουν τα ταλαίπωρα παιδιά Σου, στα δικά μου δάκρυα, που χύνονται αυτή τη στιγμή, και στην μέλλουσα ελευθερία των συμπατριωτών μου, ότι αφιερώνομαι ολόκληρος σε Σένα.»
Να ευλαβώμαι την θρησκείαν μου, χωρίς να καταφρονώ τις ξένες.
Να δίνω πάντοτε το καλό παράδειγμα.
Να συμβουλεύω και να συντρέχω τον ασθενή, τον δυστυχή και τον αδύνατο.
Τέλος πάντων ορκίζομαι εις Σε, ω ιερή πλην τρισάθλια Πατρίδα! Ορκίζομαι στα πολύχρονα βάσανά Σου.
Ορκίζομαι στα πικρά δάκρυα τα οποία τόσους αιώνες έχυσαν και χύνουν τα ταλαίπωρα παιδιά Σου, στα δικά μου δάκρυα, που χύνονται αυτή τη στιγμή, και στην μέλλουσα ελευθερία των συμπατριωτών μου, ότι αφιερώνομαι ολόκληρος σε Σένα.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου