Πραγματική πολιτική δεν
γίνεται ούτε με ναφθαλίνη, ούτε με νοσταλγία. Ακόμη λιγότερο γίνεται με
συνθήματα και στερεότυπα μιας άλλης εποχής – Πολιτική δεν σημαίνει αναμνήσεις
από τα παλιά, ούτε συνταγές από το ντουλάπι της γιαγιάς αλλά κατανόηση του
πραγματικού κόσμου στον οποίο ζούμε – ακόμη κι αν επιδιώκουμε να τον
αλλάξουμε...
Το παραμύθι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ
άλλαξε, έγινε αξιοπρεπής κι ευπαρουσίαστος δεν έπιασε. Το διέψευσε
κατηγορηματικά η καθημερινότητα.
Ως εκ τούτου ο πολιτισμικός
και πολιτικός διχασμός που πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ πυροδότησε παραμένει ισχυρός και
τοποθετεί τα κυβερνητικά κόμματα στην απέναντι όχθη από τις δυνάμεις του
ευρωπαϊκού δημοκρατικού τόξου.
Τον τελευταίο καιρό όμως
κυκλοφορεί νέο παραμύθι. «Εντάξει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν άλλαξε αλλά δεν άλλαξαν ούτε οι
άλλοι. Παραμένουν κακοί νεοφιλελεύθεροι. Να ενωθούμε λοιπόν εναντίον τους».
Διότι ο λαός μπορεί να ψηφίζει
ό,τι του καπνίσει αλλά βασικά δεν πρέπει να ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά.
Ταπεινή πρόβλεψη; Ούτε αυτό το
παραμύθι θα πουλήσει.
